تقوا یعنی محافظت از زیباییهای روحی خود که خداوند به آن سوگند یاد کرده است
تقوا یعنی محافظت از زیباییهای روحی خود که خداوند به آن سوگند یاد کرده است
Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA
گزیده ای از منبرهای حجه الاسلام پناهیان در دهه اول محرم
تقوا یعنی محافظت از زیباییهای روحی خود که خداوند به آن سوگند یاد کرده است/ تقوا، حقیقت واحدی که همهي خوبیها را در دل خود دارد
دانشگاه امام صادق(ع) -06/09/90-شب دوم محرم - موضوع: «تقوا؛ فراتر از اخلاق»
در جامعهي دینی ایمان فراوان است، لذا ملاک ارزشگذاری تقواست، نه ایمان
• بعد از شکل گرفتن جامعهي دینی، طبیعتاً بیایمانی از رونق میافتد و از آنجایی که ایمان یک امر به شدت فطری است، به سرعت رواج پیدا میکند. وقتی جامعهي ایمانی شکل گرفت، وارد مرحلهي دیگری میشویم که سختتر از مرحلهي قبل است و در این مرحله، مفهومی به نام «تقوا» به صورت بسیار پررنگی مطرح میشود. زمانهي فعلی ما زمانهای است که باید به تقوا پرداخت. الان در دورهای به سر میبریم که ملاک و میزان ارزشگذاری تقواست. تقوا آنقدر موضوع مهمی است که در روایت داریم: «آخرین وصیت و سفارش همهي انبیاء تقوا بوده است» و از سوی دیگر در قرآن میبینیم که اولین توصیهي انبیاء نیز تقوا بوده است.
اخلاق بدون تقوا، سختترین ضربهها را به اهلبیت زده است
• تقوا با اخلاق متفاوت است. (حداقل با تلقیِ عمومی که نسبت به اخلاق وجود دارد، متفاوت است). اگر کسی به اخلاقِ صرف توصیه کرد به گونهای که اخلاق او رنگ و بوی تقوا نداشت، نباید فریبِ او را بخوریم چرا که او در واقع دارد بزرگترین ضربه را به دین میزند.
در طول تاریخ کسانی که سختترین مبارزه را با اهل بیت(ع) داشتهاند از طریق قرآن این مبارزه را صورت دادهاند چون قرآن نزدیکترین چیز به عترت است. حتی در روایت داریم که عدهای بعد از ظهور، به وسیلهي همین قرآن خون به جگر امام زمان خواهند کرد. لذا اینکه به وسیلهي اخلاق بخواهند در مقابل دین و تقوا بایستند کاملاً طبیعی است.(چون اخلاق به نوعی رقیب تقوا محسوب میشود و در کنار تقوا قابل طرح است.)
محور تمام دستورات الهی، تقواست/ تقوا، حقیقت واحدی که همهي خوبیها را در دل خود دارد
• ما آنقدر از تقوا فاصله گرفتهایم که لازم است یک مرور مجدد بر روی این مفهوم بسیار کلیدی انجام دهیم. خداوند به جای اینکه ما را به امور متعددی فراخواند و دستورات متعددی به ما بدهد که باعث سردرگُمیِ ما شود، یک دستور واحد به ما داده است که محور و اساس همهي دستورات است و آن امر به تقواست. اگر به ما گفته میشد که شما باید به طور جداگانه بر روی حسادت، تکبر، ریا، تنبلی و بسیاری از رذایل خود کار کنید، طبیعتاً به ندرت کسی زیر بار این تکالیف میرفت، اما خداوند یک حقیقت واحد را که همهي خوبیها را در دل خود دارد، به ما امر فرموده است و این وحدانیت به لحاظ تربیتی بسیار مهم است. چرا که ما برای خودسازی خیالمان راحت است که با موضوعات و مفاهیم متعددی مواجه نیستیم بلکه فقط با یک موضوع واحد به نام «تقوا» مواجه هستیم. البته ممکن است این مفهوم در شرایط مختلف شکل خاصی پیدا کند اما یک حقیقت بیشتر نیست.
الف) مفهوم «تقوای فطری»/ تقوا یعنی محافظت از زیباییهای روحی خود که خداوند به آن سوگند یاد کرده است
• اولین معنای تقوا این است که انسان از زیباییهای جان خود محافظت کند و این هم نوعی الهام فطری است و به آن «تقوای فطری» میگوییم؛ به این معنا که خداوند در ابتدا یک نفس پاک و با ارزش به انسان داده است و لازم است که انسان ارزش و قیمت این روح پاک خود را بداند و آن را حفظ نماید: «وَ نَفْسٍ وَ مَا سَوَّئهَا* فَأَلهَْمَهَا فجُُورَهَا وَ تَقْوَئهَا»(شمس/7و8)
خداوند به جان آدمی قسم میخورد و به آن چه که این نفس را در اوج تعادل و زیبایی قرار داده است. خداوند در ادامه میفرماید که «به او فجور و تقوای او را الهام کرد.». فجور به هر چیزی گفته میشود که خدشه ایجاد کند و لطمه بزند. یعنی برخی امور هستند که به روح زیبای انسان لطمه وارد میکنند و خداوند به انسان الهام کرده است که باید از خود محافظت کند چرا که برخی امور به او لطمه میزنند.
• انسان اگر به خودش رجوع کند، میفهمد چه چیزهایی به جان زیبای او لطمه وارد میکند. حتماً دیدهایم که وقتی کسی کار بدی انجام میدهد، خودش هم ناراحت میشود و لذا طبیعی است که خداوند از ما انتظار داشته باشد که وقتی میخواهیم عمل زشتی مثل غیبت را انجام دهیم، این الهام فطری جلوی ما را بگیرد.
• کسی که میخواهد با تقوا باشد، باید در درجهي اول خودش را قیمتی بداند و به ارزش بالای خود واقف باشد. انسان باید به زیباییهای وجود خود نگاه کند و بفهمد که چقدر قیمت دارد. امیرالمؤمنین (ع) میفرمایند: «خدا رحمت کند کسی را که قدر و قیمت خود را بشناسد؛ رَحِمَ اللَّهُ امْرَأً عَرَفَ قَدْرَ».(غررالحکم/233) اگر کسی یک میلیارد پول به همراه داشته باشد معمولاً برای حفظ آن با تمام وجود مراقبت میکند، اما از جان و روح زیبا و باارزشی که خداوند به او داده است غافل است و از آن محافظت نمیکند. تقوا یعنی همین محافظت از جان نورانی که خداوند به آن سوگند یاد کرده است.
ب) مفهوم «تقوای الهی»
• اینکه انسان بفهمد قیمت دارد و در جهت حفظ خود تلاش کند، اصل و ریشهي تقواست اما این اولین مرتبهي تقواست که به آن تقوای فطری و غیراکتسابی میگوییم. مرتبهي دیگر تقوا، تقوای الهی است. آن جا که خداوند میفرماید «اتقوا الله» منظور همین نوع تقواست. خداوند مهربان برای اینکه ما روح با ارزش خود را ضایع و تباه نکنیم خودش را واسطه قرار میدهد.
• خداوند، مهربانانه پادرمیانی میکند و خود را وسط میاندازد و میگوید: «اگر قیمت جان باارزش خودت را نمیدانی و خودت را حفظ نمیکنی، به خاطر من خودت را حفظ کن، برای من مراقب خودت باش، با برنامهي من خودت را حفظ کن...» این معنای «اتقوا الله» است. یعنی اگر ارزشهای وجودی خودت باعث نمیشود که خودت را حفظ کنی حالا به خاطر من خودت را حفظ کن. البته گاهی نیز خداوند به بعضیها میگوید: «اتقوا النار» یعنی به خاطر اینکه به جهنم نروید خودتان را حفظ کنید